Metody
W swej pracy wykorzystuję różne metody rehabilitacji. Ich dobór poprzedzam dokładnym wywiadem medycznym, który przeprowadzam z każdym pacjentem.
Poniżej opisuję kilka z nich:
- KALTERBORN- EVJENTH – badanie i leczenie dysfunkcji układu ruchu pacjenta, poprzez wykonywanie specyficznych technik ruchowych. W odróżnieniu od uprawianego przez laików „kręgarstwa” cechuje się medycznym wykształceniem terapeuty – które ja posiadam, umożliwiającym postawienie dokładnej diagnozy, oraz wskazań i przeciwwskazań do leczenia manualnego. Terapia manualna bo o niej tu mowa to jedna z metod fizjoterapii i jednocześnie terapia holistyczna, której celem jest nie tylko doraźne złagodzenie dolegliwości, ale możliwie trwała poprawa stanu zdrowia pacjenta poprzez odblokowanie stawów kręgosłupa i przywrócenie zaburzonej ruchomości w leczonych obszarach. Terapia manualna to naturalna i nieinwazyjna metoda leczenia i diagnostyki stosowana w odwracalnych dysfunkcjach elementów tworzących układ ruchu, takich jak mięśnie, stawy, więzadła, kręgosłup. Do diagnozowania i leczenia wykorzystywane są dłonie i dotyk oraz różne rodzaje ucisku.
Uwaga poddanie się terapii manualnej u osób o wątpliwych lub żadnych kwalifikacjach medyczny jest niebezpieczne dla Państwa zdrowia, dlatego warto za każdym razem sprawdzać kwalifikacje osób, u których korzystamy z takich metod. Jeden źle wykonany zabieg może nieść za sobą przykre konsekwencje już na całe życie, dlatego kwalifikacje i wiedza medyczna są tak bardzo ważne.
- METODA MC KENZIEGO – W ok. 90% przypadków sprawcą naszych kłopotów z kręgosłupem jest uszkodzony krążek międzykręgowy (dysk). Wewnętrzne elementy uszkodzonego dysku mają skłonność do przemieszczania się z każdym ruchem bądź zmianą pozycji ciała.
Badanie metodą McKenziego pozwala mi ustalić kierunek przemieszczenia uszkodzonych tkanek, dzięki czemu wiem jakim ruchem ciała chory ma wprowadzić na swoje miejsce przemieszczone, uszkodzone tkanki krążka. Pacjent czynnie, ruchem wykonywanym samodzielnie albo wraz z moją pomocą koryguje zaburzenia struktury uszkodzonego dysku, uzyskując jednocześnie szybkie zmniejszenie lub całkowitą eliminację bólu. Jeśli przyczyną bólu nie jest uszkodzenie dysku, lecz utrata elastyczności i prawidłowej ruchomości kręgosłupa (najczęściej spowodowana siedzącym trybem życia i zbyt jednostajnymi pozycjami w życiu codziennym) – wówczas leczenie przyczynowe polega na stopniowym usuwaniu istniejących ograniczeń ruchomości. Dokonuję tego za pomocą indywidualnie dobranych ćwiczeń, mających na celu stopniowe przywracanie normalnej elastyczności tkanek. Jest to proces powolny, dlatego w tych przypadkach nie można spodziewać się szybkiego efektu terapii, która musi trwać nieco dłużej. Największą zaletą metody McKenziego jest nastawienie na eliminację przyczyn problemów, nie zaś jedynie skutków, którymi są odczuwane przez chorego bóle.
- METODA PNF (Proprioceptiv Neuromuscular Facilitation)– czyli torowanie nerwowo-mięśniowe. Jest to sposób leczenia dysfunkcji nerwowo-mięśniowych, objawiających się zaburzeniami pracy na obwodzie (spastyczność, sztywność, wiotkość, zaburzenia koordynacji i siły) za pomocą torowania, ułatwiania przepływu informacji – głownie poprzez pobudzenie proprioreceptorów (receptorów narządu ruchu). Zastosowanie: udary mózgu, SM, MPDz, urazy rdzenia kręgowego, choroba Parkinsona, stan pourazach ortopedycznych operacjach, choroby nerwowo-mięśniowe, skoliozy
- KINESIOTAPING – (nalepianie plastra) polega na umieszczeniu na ciele, w ściśle określony sposób, nierozciągliwego, lub elastycznego plastra. Kinesiotaping opiera się na stosowaniu specjalnej taśmy/plastra którego grubość, ciężar właściwy i rozciągliwość są zbliżone do parametrów ludzkiej skóry. Jest to plaster o elastyczności 130-140% (nie ogranicza ruchów), rozciągający się tylko na długość, o ciężarze i grubości zbliżonych do do parametrów skóry, niezawierający leków ani latexu odporny na działanie wody, umożliwiający przepływ powietrza dzięki falowemu utkaniu.
- SUCHE IGŁOWANIE
Igłoterapia posiada zastosowanie w bardzo wielu dolegliwościach bólowych. Przykładowe z nich to: rwa kulszowa i zespoły konfliktów dyskowo-korzeniowych, cieśń podbarkowa, zespół cieśni kanału nadgarstka, łokieć tenisisty, łokieć golfisty, kolano skoczka, kolano biegacza, zapalenie rozcięgna podeszwowego i ostroga piętowa, kręcz szyi, ból wynikający z napięcia i sztywności tkanki mięśniowo-powięziowej, zapalenia kaletek, bóle, zawroty głowy.
- REHABILITACJA NEUROLOGICZNA – po udarach i urazach czaszkowo – mózgowych, wypadkach komunikacyjnych.
- ZABIEGI REHABILITACYJNE PO ZŁAMANIACH I URAZACH